НАЈНОВО ОД ДЕБАРСКО-КИЧЕВСКАТА ЕПАРХИЈА

„Оние што со вера остануваат во твојот свет храм, отче, просат милост од Бога, богатејќи се со тебе - застапникот и најтопол учител на животот, вистинско спасение на душите и непосрамен лекар на страстите“ (песна од канонот на Утрена ан св. Климент Охридски Чудотворец).

Празнувањето на заштитникот и таткото на нашата света Македонска православна црква - Охридска архиепископија и патронот на градот Охрид, светиот Климент Охридскиот Чудотворец , како и на св. Климент Папа Римски, започна на 07.12.2019 година, во манастирот „Св. Климент и Пантелејмон“ на Плаошник во Охрид, со Вечерна богослужба, на која чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Плаошко-струшки и Дебарско-кичевски и Администратор Австралиско-сиднејски г. Тимотеј, во сослужение на протоереј-ставрофорите Никола Христоски, Димче Ѓорѓиески и Игор Никовски, свештениците Димче Азески, Ѓорѓи Блажевски и Љупчо Бакрачески и протоѓаконот Николче Ѓурѓиноски. По завршувањето на Вечерната богослужба, пред моштите на светителот беше отслужен и Молебен кон св. Климент Охридски Чудотворец.

Празнувањата продолжија на 08.12.2019 година, со света архиерејска Литургија, на која чиноначалствуваше Митрополитот Тимотеј, во сослужение на архимандритот Нектариј, протоерејот-ставрофор Никола Христоски, свештениците Атанас Казанџиски и Александар Димоски и протоѓаконот Николче Ѓурѓиноски. По завршувањето на Литургијата, беше прекршен празничниот колач, а Митрополитот Тимотеј се обрати кон многубројниот верен народ со пигодна беседа, која во целост ви ја пренесуваме.

Митрополит Тимотеј

Во името на Отецот и Синот и Светиот Дух.

Драги браќа и сестри,

Секој празник ни упатува значајни пораки, а посебно денешниот ден, во кој го прославуваме свети Климент Охридскиот чудотворец како патрон на овој свет манастир, на нашиот град и на светата Македонска православна црква. Да се потсетиме на пораката на зборовите упатени кон Израилскиот народ во одамна минато време од страна на пророкот Мојсеј: „Гледајте да не го заборавите заветот на Господа вашиот Бог.“ (5 Мојс. 4, 23) Овие зборови ни се упатени и нам денес. Овој свет храм бил подигнат уште во деветтиот век од страна на свети Климент Охридски. Низ својата богата историја доживеал повеќе рушења и подигања, а во еден особено тежок период за нашиот народ бил претворен во џамија, која во разрушена форма постоење до пред дваесет години. Сегашниот храм е возобновен во чест на двеилјадигодишниот јубилеј на христијанството. Храмот и нас не потсетува дека не треба да го заборавиме заветот на нашиот Господ Бог. Свети Климент од најмлади години го посветил животот на Бога. Тој ги придружувал светите браќа Кирил и Методиј на нивната мисија во Моравија, каде претрпел најразлични страдања и прогонства од страна на латинското свештенство на чело со германскиот епископ Вихинг. По прогонството тој отишол во Плиска, во дворот на тогашниот бугарски цар Борис, но и од таму ќе биде благо речено отстранет од центарот и испратен во најоддалечениот дел на тогашната држава, во Охрид. Но, свети Климент, токму тука во Охрид ќе развие голема просветителска дејност и ќе овозможи делото на неговите свети учители да не згасне, туку да продолжи да живее и да се развива, не само во Охрид и Македонија, туку да се прошири и кај останатите словенски народи.

Светиот пророк Осија, вели: „Обрни се, Израиле, кон Господа твојот Бог; зашто ти пропаѓаш поради твоето беззаконие.“ (Ос. 14, 12) Токму овој цитат не потсетува и нас денеска на должноста за она што го правеле нашите праотци. Ние денеска се наоѓаме во најголема опасност – да ги заборавиме историските факти, не гледајќи во историјата, во минатото, туку само во историјата на нашето време. Нашата Црква е стара повеќе од 2000 години. Во неа живеат жртви, огромни напори и искуства на благородни христијани кои живееле и сведочеле низ овие изминати векови. Овие ѕидови, кои датираат од десеттиот и четиринаесеттиот век, со делумно сочувани фрески, сведочат колку нашите предци го почитувале делото на христијанските светители, апостоли, маченици и исповедници. Ние денеска се чувствуваме одговорни пред нив и задолжени со нивните големи дела. Оваа прослава нѐ потсетува на обврската кон нашите предци. Тоа е всушност опомена и потсетување за тоа колку грижливо тие ја пазеле својата вера, обичаите, моралот, името и народниот бит, јазикот и писмото. И ние денес не треба да забораваме колкави жртви за сето тоа поднеле нашите предци и колку животи биле положени и колкава одлучност и цврстина покажале за сочувување на верата и јазикот.

Секое поколение е должно да ја изоди својата патека во историјата. Ниедно поколение не почнува од почетокот, туку секое е поврзано со оние кои живееле пред него. Секоја генерација го носи факелот на историјата на своето време и должно е да го предаде на идните генерации. Секоја нова генерација е должна да не го испушти факелот од своите раце. Така, и ние сме должни да ја изодиме нашата историја, носејќи го во нашите раце факелот на својата вера и морал, семејните вредности и националните и верските традиции. Празникот нѐ потсетува на заслугите на нашите предци, но исто така ни укажува и на одговорноста која ние ја имаме пред поколенијата кои доаѓаат по нас.

Да се обратиме со молитва кон свети Климент, тој да ја засили и утврди нашата православна вера, па да живееме според неа и да не се посрамиме пред свети Климента и пред Бога со нашите отстапки и престапи. По молитвите на свети Климент и по милоста Божја, така нека биде. Амин.

Свети Климент Охридски

„Свети Климент и Пантелејмон“ Плаошник, Охрид

08.12.2019 год.