НАЈНОВО ОД ДЕБАРСКО-КИЧЕВСКАТА ЕПАРХИЈА

„Пред Тебе, Господи, вратите на смртта од страв се отворија, а вратарите на адот, кога Те видоа, се исплашија, бидејќи си ја скршил бакарната врата и си ги разбил железните резиња, и си нè извел од мракот и од смртната сенка, и си ги раскинал нашите окови“ (стихира на Господи повикав... на Вечерна во светата и Велика Недела на Пасха).

Според одамна востановената традиција во Охрид, на 01.05.2016 година, во вечерните часови на светата и Велика Недела на Пасха, во катедралниот храм „Св. Софија“ во Охрид, беше отслужена свечена Вечерна богослужба, на која чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Дебарско-кичевски г. Тимотеј, архимандритот Нектариј, протоереј-ставрофор Сашо Богданоски, протоереите Никола Христоски и Игор Никовски, свештениците Димче Азески, Горан Ставрески, Ѓорѓи Блажевски, Владо Недески, Љупчо Бакрачески и Роберт Илијевски, протоѓаконот Николче Ѓурѓиноски и ѓаконот Сашо Целески. На Вечерната богослужба беше прочитано и дел од Евангелието според Јован на повеќе јазици (црковнословенски, грчки, латински, француски, англиски, италијански, руски и македонски јазик). По завршувањето на Вечерната богослужба, Митрополитот Тимотеј се обрати кон многубројниот верен народ со пригодна беседа, која подолу интегрално ви ја пренесуваме. Митрополитот Тимотеј им подели и на сите верни по едно велигденско црвено јајце и им го честита најголемиот празник, со најторжествениот поздрав: Христос воскресе! 

„Небесата достојно да се веселат, а земјата нека се радува; нека празнува светот - видливиот и невидливиот, зашто воскресна Христос, радоста наша вечна“ (песна од Канонот на Утрена на Пасха).

Величајте Го сите земни и небесни созданија Спасителот Христос, Кој воскресна од мртвите и ги разруши оковите на адот. Дојдете да вкусиме од новиот плод на лозјето - радоста божествена, во овој ден на Воскресение, О, Пасхо велика и најсветла, Исусе! О, Мудрост и Слово Божјо, и сило! Давај ни поцелосно да се причестуваме со Тебе во невечерниот ден на Твоето Царство!

„Адам заспа и од ребрата негови смрт истече, а сега Ти спиеш, Слове Божји, и живот од ребрата на светот му точиш. Лозо животна слезе до дното на земјата, вино спасително ни подари, Крстот и страдањата ги прославуваме“ (стихови од Статиите на Велики Петок).

Во светиот и Велики Петок вечер, кога според востановената традиција ја пееме саботната Утрена служба, го празнуваме боготелесното погребение на Спасителот Христос и Неговото слегување во адот. Создателот денеска слегува во адот со тело, но не и со душата, зашто адот отстапи и се избезуми од преголемата сила. Денес Пречистиот Храм - Христос, Вториот Адам, слезе во длабочините на адот, за да го стане првиот Адам и да го повика човековиот род кон спасение. Христе Боже, дојди и во нас, и воскресни ја нашата душа од духовната заспаност, та и ние да земеме учество во Твоето светло и спасоносно Воскресение. 

„Кога сакаше во гробот телесно да се заклучиш, Ти, Кој според природата на Божеството си неопислив, и неопределен, дувлата на смртта ги заклучи, и сите царства адови ги уништи. Тогаш и оваа сабота ја удостои за божествениот благослов и слава, и за Твојата светлина“ (стиховна стихира на Вечерна на Велики Петок).

Во светиот и Велики Петок, го празнуваме симнувањето на Христа од Крстот и Неговото полагање во чист и нов гроб. Создателот на светот денеска слегува и во адот, за и таму да им го проповеда Евангелието на сите кои од почетокот на светот и паѓањето во грев Го чекаа Искупителот, Кој повторно ја воспостави старата убавина и нè врати во првобитната состојба. Затоа, ги величаме Твоите страдања Христе, и го воспеваме Твоето погребение: Господи, слава Ти. 

Во Великиот и свет Петок наутро, на 29.04.2016 година, во храмот „Успение на Пресвета Богородица“ - Каменско во Охрид, беа отслужение Царските часови, заедно со Вечерна богослужба, на кои чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Дебарско-кичевски г. Тимотеј, во сослужение на свештениците Димче Азески, Горан Ставрески и Ѓорѓи Блажевски, протоѓаконот Николче Ѓурѓиноски и ѓаконот Сашо Целески. На Велерната богослужба, според црковниот типик, се изнесе и светата плаштаница, со која се симболизира положувањето на Спасителот Христос во гробот. Христе Боже, Кој претрпе смрт и крст, и отиде на доброволно погребение, помилу нè и спаси нè. Амин!

„Оној што се облекува со Светлина како со риза, необлечен стоеше на судот и по образот прими удари од рацете што ги создаде: беззаконите луѓе на крст Го приковаа Господа на славата: тогаш црковната завеса се раздра, сонцето се помрачи, не можејќи да го гледа понижувањето на Бога, пред Кого трепери сè што е создадено: Нему да Му се поклониме“ (десетти антифон од Утрена на Велики Петок).

Во светиот и Велики Четврток навечер, кога всушност ја пееме Утрената служба од Велики Петок, си спомнуваме за светите, спасителни и страшни страдања на нашиот Спасител, Господ Исус Христос, Кој како Бог се понижи и се овоплоти и стана човек сличен на нас во сè, освен во гревот, а како Човек ја прифати волјата на Отецот, подвргнувајќи Се на страшни страдања, тепања, шлаканици, плукања и смрт на крст. Но, која е таа сила, што Го водеше нашиот мил Христос, сето ова да го претрпи, па дури и да каже: Прости им Боже, не знаат што прават? Тоа е силата на Новиот завет, силата и причината за нашето создавање, силата што нè одржува низ вековите- љубовта. Затоа и Христос им вели на Своите ученици: Нова заповед ви давам: да се љубите еден со друг; како Јас што ве возљубив, така и вие да се љубите еден со друг. По тоа ќе ве познаат дека сте Мои ученици, ако имате љубов меѓу себе (Јн. 13, 34-35). Таа љубов нека ни ја дарува нашиот Христос и нам, за и ние да се наречеме Негови ученици и исполнители на Неговата волја.