„Денес се изврши големо и преславно чудо: Дева раѓа, а утробата не и се распаѓа; Словото се воплотува, а од Отецот не се одвојува; ангелите слават со пастирите, а ние со нив пееме: Слава на Бога во висините, и мир на земјата“ (стиховна стихира на Вечерна од Божик).
Оној што царува со небесните висини доаѓа при нас, за да ја порази силата демонска, која ги соблазна нашите прародители и нè оддалечи од нашиот Творец. Оној Кој е вечен и постои пред сè, сега го зема нашето создадено слабо тело, за сите да нè приведе кон Живоносната и Незаодна Светлина. Он стана човек, за ние да можеме да станеме богови по благодат. Затоа сите ние да Го примиме Христа во нашите души и срца и да не го одбиваме дарот на Спасителот, Кој ни го даде повторното заедничарење.